zaterdag, augustus 30, 2008

Het oog van de naald

Tilburgse hoogleraar Johan Graafland schreef dit boek. Eigenlijk is het een inleiding in de ethiek van macro-economie. De ondertitel is: over de markt, geluk en solidariteit. Graafland is zowel econoom als theoloog en heeft dus wel recht om een dergelijk boek te schrijven.
Het boek heeft drie ethische invalshoeken: utilisme, rechtvaardigheidsethiek en deugdenethiek. Voor elke invalshoek wordt een Bijbels/theologisch perspectief neergezet, wordt de relatie met de markt en marktwerking weergegeven en wordt vervolgens een christelijke visie over de markt gegeven.

Een erg leuk boek, vooral de drie hoofdstukken waarin de economische inzichten naar voren komen (utilisme: invloed markt op welvaart en geluk; rechtv.ethiek: invloed markt op rechtvaardigheid; degdenethiek: invloed markt op deugden). Hierin is goed te merken dat de auteur veel met dergelijk economisch-ethisch onderzoek bezig is. De meer theologische hoofdstukken gaven mij niet zoveel nieuws, maar lezen wel als een aardige inleiding.

Graafland komt uit bij een acceptatie van marktwerking, terwijl hij toch de kritiek van alternatieve economische voorstellen zoals Goudswaard (economie van het genoeg) serieus neemt. Wel pleit hij voor matiging van marktwerking, dus een sterk regulerende overheid, geen neoliberaal fundamentalisme a la Friedman. Mij spreekt deze uitkomst wel aan: je werkt met de meest gangbare visie (vrije markt), maar gaat de negatieve aspecten zoveel mogelijk tegen.
Jammer dat hij Naomi Klein nog niet verwerkt heeft in z'n boek.

donderdag, augustus 28, 2008

Short Term - Mogelijkheden en Onmogelijkheden

Ik mag van uitgeverij Kok m'n hoofdstuk van het boek Short Term op m'n weblog zetten:
Gelijk Scribd maar eens proberen. Kijken hoe dat werkt. Ik dacht dat je daarmee alleen maar pdf-jes kon embedden, maar dat kan met bijna alle formats.


maandag, augustus 25, 2008

Pastor als big business

In het ND vandaag een artikeltje dat in Nigeria de titel 'pastor' verdacht is geworden vanwege de vele sjacheraars die vooral geld uit mensen kloppen. Voor mij erg herkenbaar. Het was toen ik er woonde al een gezegde dat de kerk de grootste business was. Op onze compound logeerde eens een pastor die bij een verkoping bij de kerk allerlei spullen meenam zonder betalen (zou hij "in Jesus' name" later doen) en een paar dagen later zonder betalen, zelfs het guesthouse niet, van de compound probeerde te ontsnappen. En die heel verbaasd was dat wij dat niet pikten.

Het health en wealth denken sluit hier natuurlijk naadloos bij aan. Ik heb pastors horen zeggen dat als je gebed niet verhoord wordt, je niet genoeg aan de pastor gegeven hebt.
Nollywood (Nigeriaanse filmindustrie) is er ook schuldig aan. Die spiegelt in talloze films het ideaalbeeld van een pastor voor die baadt in weelde, dure auto's en huizen heeft, en als zijn auto door boze geesten een ongeluk krijgt, van een gemeentelid gelijk een nieuwe - en mooiere - auto terug krijgt.
Toch is de laatste regel in het ND artikel ook wel terecht: er zijn in Nigeria ook duizenden eerlijke en zelfopofferende pastors. En die vormen de meerderheid.

donderdag, augustus 07, 2008

Short term

Een poosje terug schreef ik over short term uitzendingen. Het boekje waar ik een hoofdstuk aan meegeschreven heb, is nu uit: zie hier.
Het is heel erg praktisch en breed, gericht op mensen die voor werkvakantie of op een andere manier kortere tijd in het buitenland willen werken.
Mijn hoofdstuk heet 'mogelijkheden en onmogelijkheden' en gaat over de (on)mogelijkheid om met short term missies bij te dragen aan blijvende ontwikkelingsresultaten.
Of ik het hele hoofdstuk op m'n blog mag zetten, weet ik (nog) niet. Hieronder alleen het eerste en laatste stukje.

Stel je voor. Een Koreaanse zendingsorganisatie heeft gehoord dat Nederland zendingsland is geworden. Ze sturen twee groepen jongeren als short termers voor elk drie weken naar jullie kerk. Om de jaarlijkse vakantiebijbelclub te doen. Nee, jullie hoeven niks voor te bereiden, zij hebben het hele programma al ontwikkeld. Ja, jullie, de plaatselijke christenen mogen wel helpen om de logistieke dingen te regelen en de inkopen te doen (het geld nemen ze wel mee uit Korea) en of jullie ook alles willen vertalen. Dan kunnen jullie gelijk leren hoe het moet. Wie zou er het meeste leren in het bovenstaande voorbeeld? De kinderen, of de mensen van jullie kerk, of de Koreanen?

Tien geboden voor short termers

  1. Wees altijd bescheiden. Ga als leerling.
  2. Schort altijd je beoordelingen van mensen op. Bedenk dat jij de gast en vreemdeling bent die 'gek' doet en niet zij. Vorm je nooit eenzijdige beelden van je gastland.
  3. Wees altijd dankbaar aan de mensen met wie je omgaat dat ze jou willen helpen je wereldbeeld te vergroten. Wees een goede gast.
  4. Eer de leiding van de organisatie die je gastvrijheid geeft. Zij besteden veel tijd aan je en weten beter wat goed is – zelfs als het niet zo lijkt.
  5. Spreek altijd met respect over de mensen die je tegenkomt. Ook als zij er niet bij zijn. Laat altijd uitkomen dat mensen geschapen zijn naar Gods beeld en respect en waardigheid verdienen. De mensen over wie je schrijft, zouden alles wat je schrijft moeten kunnen lezen zonder dat je je hoeft te schamen.
  6. Strooi nooit zomaar met geld.
  7. Respecteer altijd lokale opvattingen en kennis.
  8. Verdiep je altijd zoveel mogelijk in de plaatselijke cultuur en taal, vanaf de tijd van je voorbereiding.
  9. Denk niet dat je geld alle oplossingen voor alle problemen kan bieden. Geld is geen Messias. Jij ook niet.
  10. Geef nooit simpele antwoorden op complexe problemen.