Bang voor transparantie?

Ik snap niet heel veel van die hele discussie over medezeggenschapsraad. Zie bv dit artikel in het RD.
Er spelen in elk geval 2 dingen: transparantie en macht.

• In de maatschappij komt steeds meer roep om transparantie. En dat is goed. In de gereformeerde gezindte wordt hier in naam vaak nog wel mee ingestemd, maar in de praktijk zijn veel kerken bijna het tegenovergestelde van transparant. Black box is misschien net teveel gezegd.
• Om gebrek aan transparantie te verdedigen, wordt vaak een autoriteitsargument aangehaald, hetzij vanuit de 'hoogheid van het ambt', hetzij vanuit Romeinen 13, over de macht van 'hen die over ons gesteld zijn'. Ik ben werkelijk met stomheid geslagen dat in het genoemde RD artikel beargumenteerd wordt dat medezeggenschap van ouders (niet eens leerlingen dus) op scholen niet goed is omdat het schoolbestuur volgens de Bijbel over hen gesteld is. En dat nog wel omdat er ook een rol voor de kerk moet zijn. Volgens mij bedoelt de Bijbel in Romeinen 13 dat je de overheid moet gehoorzamen in alles wat recht en billijk is.
  In ieder geval voel ik me op geen enkele manier onderworpen aan het schoolbestuur van de school van mijn kinderen. Helaas...
• Natuurlijk ben ik besmet met de tijdgeest en meer akelige dingen, maar als ideeen over autoriteit zich zo tegenovergesteld bewegen aan de huidige cultuur, moet daar wel een heel sterke (Bijbelse) reden voor zijn en die is er absoluut niet.
  Hetzelfde geldt voor transparantie.
• Wel is het een algemeen menselijk gegeven dat zowel transparantie als machtsdeling voor degenen die zelf in een machtspositie zijn, bedreigend zijn en tegengehouden worden.
  Dus als ik straks in schoolbestuur of kerkenraad zit, praat ik wel anders...