dinsdag, augustus 01, 2006

Zwart en gereformeerd?

Erg goed artikel in het ND over waarom er in Amerika zo weinig zwarte reformatorische christenen zijn. Gaat eerst in op de historische wortels: gereformeerden hebben het langst de slavernij verdedigd, waren slechter dan andere christenen in behandeling van slaven (wilden ze bv niet laten dopen omdat ze ze dan beter moesten behandelen, zie ook hier) en zijn na afschaffing van de slavernij het langst doorgegaan met vormen van apartheid in hun kerken. Als zwarten al gereformeerd werden, moesten ze zich in een wel erg uniform jasje steken.

In het artikel uit Reformed Perspective (waar het ND artikel zich op baseert) pleiten mensen van de organisatie Reformed Blacks of America ervoor om meer ruimte te geven voor culturele diversiteit binnen de eenheid van de gereformeerde leer. Volgens hen hoef je uit de psalmen niet alleen de emotie 'rustige meditatie' te halen, maar een veel grotere variatie. Er mag dus ruimte zijn voor een liturgie met 'haar vrije inslag, met eigen negro-spirituals, eigen gezangen, luid geklap, blijmoedig zingen, vele muziekinstrumenten, koren en dergelijke' en voor 'amen' etc. tussen de preken door.
Doet me denken aan ICF, Rotterdam, waar voorin de kerk een slinger hangt met daaraan letters die vormen: 'celebrating diversity'.
Volgens mij vindt je o.a. in Openb. 21, laatste stukje, m.n. vers 24-26 hier aanwijzingen voor.

Geen opmerkingen: