Jacobus gevraagd

Er stond een interessante discussie tussen Marten Visser en C.A. van der Sluijs in het RD.

Marten roept op tot het planten van gecontextualiseerde kerken, waarin ook niet-christenen zich kunnen gaan thuisvoelen - een zendingsbenadering als die van Paulus: de Grieken worden als een Griek en de Joden als een Jood.
Ds v.d. Sluijs vindt dit erg gevaarlijk, vindt dat Nederland een christelijk land is en zich dus niet aan moet en mag passen aan de niet-christenen die er wonen.
Impliciet lijkt het erop dat het feit dat 'de kerk des Heeren is' gelijk staat aan het behouden van de huidige door de traditie overgeleverde vormen. Degenen die buiten de boot gevallen zijn of nieuw in ons land gekomen zijn, moeten zich daarom aanpassen aan deze kerkelijke cultuur.
Jacob Loewen noemt dit 'de waarheid in potjes op de plank'.

Als je deze situatie vergelijkt met Handelingen 15, is de overeenkomt erg treffend:

Als er niet-joden tot geloof komen, moeten die dan de joodse cultuur
overnemen of niet?

Ja, zeggen de joden, want zo doen wij het nu eenmaal, zo is het ons door de vaderen overgeleverd en wie erbij wil komen, moet zich daaraan aanpassen.
Nee zegt Paulus, het gaat erom dat het evangelie in alle culturen gestalte krijgt en daardoor mensen en hun culturen transformeert.

De vraag is nu natuurlijk wie in dit geval gaat optreden als de wijze Jacobus, die zijn mede-joden er vanuit hun eigen 'Traditie' (Amos 9) op wijst dat ze helemaal niet zo bijzonder zijn als ze wel denken. God heeft het vanaf het begin beoogd alle culturen te bereiken ('alle geslachten van de aarde'). Hij heeft Israel uit Egypte gehaald maar ook de Filistijnen uit Caphtor en de Arameers ui Kir (oef, pijnlijke tekst...)

Aardig detail: Jacobus citeert Amos uit de Bijbelvertaling die de niet-joden zouden gebruiken, ook als was die soms wat minder "brontekstgetrouw": de Septuaginta. Benieuwd welke vertaling de huidige Jacobus zal gaan gebruiken om de gereformeerde gezindte joden te overtuigen.