De grootste democratie
Ik ben het boek India after Ghandi van Ramachandra Guha aan het lezen. Dit forse boek (900 blz.) is zojuist verschenen. Bij Amazon kun je het nog niet bestellen, alleen bij de uitgever MacMillan voor een kleine 40 euro. Hier betaal ik er 12 euro voor.
Het is één van de weinige boeken over de geschiedenis van India vanaf onafhankelijkheid in 1947. Het gaat vooral over de vraag hoe het kan dat India het heeft volgehouden een democratie te blijven.
Zowel buiten als binnen India zijn en waren er stemmen dat een land wat zo divers is nooit bij elkaar kan blijven. Daarnaast zeggen alle theorieën dat armoede en democratie negatief gecorreleerd zijn. Bij al dergelijke relaties met democratie is India de grote uitzondering.
De spanningen die India uit elkaar drijven, zijn:
- Diverse kasten, met een lange geschiedenis van onderlinge spanningen en geweld.
- Diverse talen, met volgens de constitutie 22 officiële talen.
- Diverse religies: hindus, moslims, christenen, sikhs, jains. (Met de onfhankelijkheid is India wel in twee delen gesplitst: India en Pakistan, waarbij Pakistan een Westelijk en een Oostelijk deel had. Oostelijk Pakistan is in 1972 onafhankelijk geworden als Bangladesh).
- Diverse sociale klassen, variërend van steenrijk tot straatarm. Deze tegenstellingen zijn gedeeltelijk gecorreleerd met klassen, maar in steeds mindere mate zo. Veel rijke businessmensen komen uit de de laagste van de 4 hoofdkasten: de Sudhra's, zij het uit de hogere kasten hierbinnen.
- Grote gender tegenstellingen. Die zijn in India gemiddeld genomen groter dan in Afrika. Toch is dit ook weer heel divers, want al veel langer zijn er ook vrouwen in de hogere regionen van de politiek actief.
Al deze 5 soorten tegenstellingen zijn krachten die sociaal conflict veroorzaken. India wordt dan ook wel een laboratorium voor sociale conflicten genoemd. En toch is India, tegen alle voorspellingen in, na 60 jaar onafhankelijkheid nog steeds een democratie. Het zou goed kunnen dat hier heel wat interessante lessen te leren zijn over democratisering.
Posts
2 opmerkingen:
Ik heb het boek intussen uit. Zo'n 800 pp. goed leesbare geschiedenis. Echt de moeite waard. Een van Guha's hoofdconclusies is dat de diversiteit, en het toestaan daarvan een sleutel is om het voortbestaan van India's democratie te begrijpen. Bangladesh en Pakistan zijn gesplitst vanwege verplicht stellen van 1 taal, de burgeroorlog in Sri Lanka begon vanwege dezelfde reden.
Nog een bijzonder punt van aandacht: de tienduizenden boeren die (m.n. in Andhra Pradesh) zelfmoord pleegden vanwege hoog opgelopen schulden en tegenvallende opbrengsten.
De omstandigheden komen al veel langer voor, de schulden en de armoede, maar de oplossing: massale vlucht in zelfmoord is echt van de laatste jaren. Ramachandran citeert een aantal studies die hiernaar gedaan zijn: het lijkt er het meest op dat het de tegenstelling is met het succesvolle deel van India, die het voor deze boeren vele malen erger maakt dan eerder. Relatieve deprivatie heet dat in de sociologie.
Een duidelijk voorbeeld van de keerzijde van kapitalisme.
Een reactie posten