dinsdag, april 22, 2008

Hutjes of huizen

Hoe praat je over mensen? Heb ik het vaker over gehad: hoe schrijf je over Afrika? Welke termen zijn nog acceptabel, en waarom schuiven die termen steeds op? Van inboorling naar inheemse naar native naar local naar 'iemand van de plaatselijke ethnische groepering'.

Heb je het over 'hutjes' of over 'lokale huizen'? Of ligt dat aan je doel? Bij fondsenwerven mag je iets denigrerender zijn??

Volgens mij gaat het erom welke termen de lokale bevolking gebruikt. Niet de termen die de lokale rijken of hogere klasse gebruikt over de armeren. Ook niet de termen die armen gebruiken richting rijke donoren van wie mogelijk geld te verwachten is.
Maar de terminologie die bevolkingsgroepen hanteren over hun eigen huizen. "Local colloquial discourse" heet dat volgens mij; voor wie van moeilijke woorden houdt.

En als mensen het dan over shacks hebben, mag je dat overnemen. Zonder respect te verliezen. En als mensen het dan over houses hebben, moet je dat overnemen. Om het respect niet te verliezen.

2 opmerkingen:

Joitske zei

helemaal mee eens,erg belangrijk en een belangrijke oorzaak van 'dubbele communicatie' (denken dat je iets zegt maar iets anders uitstralen door bv. woordkeuze). Ik ben nu wel benieuwd of je door nieuwe woorden ook het denken van mensen kunt beinvloeden?

Unknown zei

Beinvloeden kun je heel beperkt denk ik. Dat is ook de reden dat steeds meer 'geaccepteerde woorden' niet meer acceptabel zijn, omdat hetzelfde paternalistische denken er nog achter zit.

Wel geloof ik dat je woordkeus invloed heeft op je gesprekspartner. De kracht van 'labelling'. Als je mensen lang genoeg 'poorest of the poor' noemt, of benadrukt dat ze in 'miserable shacks' wonen, werkt dat als een label wat vervolgens de realiteit zelf bepaalt. Tegenovergestelde van empowerment dus. En door 'goede woorden' te gebruiken geef je een boodschap af dat je respect wilt uitstralen.
Maar het blijft beperkt.