donderdag, juli 31, 2008

Afstemming nodig?

Mensen werken vaak langs elkaar heen. Wielen worden heel vaak opnieuw uitgevonden en we willen allemaal ons eigen ding doen. In ontwikkelingswerk laat die afstemming ook nogal eens te wensen over: elke donor heeft zijn eigen wensen, eisen, formats, visies, enzovoorts. Met het gevaar dat landen die ontwikkelingshulp ontvangen naar allemaal verschillende pijpen moeten dansen. Bij NGO's zie je soms hetzelfde. Het plaatje hiernaast laat een paar projecten zien met de relaties met donoren (gele hokjes): je wordt er bijna geen wijs uit. Betteraid, een groep NGO's die betere afstemming bepleit, plaatste dit plaatje als een cartoon, maar het gaat wel om echte projecten.

Het gevaar hierbij is natuurlijk dat lokale organisaties die de projecten uitvoeren niet een echte eigen visie ontwikkelen, omdat ze te druk zijn met voldoen aan de wensen van donoren. In 2005 is de Parijs verklaring opgesteld. Daarin verklaren heel veel landen (waaronder Nederland) dat ontwikkelingswerk beter op elkaar afgestemd zal worden en dat landen zelf meer centraal komen te staan.
In september is er in Accra een forum waarbij de voortgang van deze afspraak besproken wordt. Daarbij worden dan ook de NGO's betrokken: het is de bedoeling dat ook zij meer afstemming en harmonisatie bereiken en meer aanhaken bij en werken vanuit lokale perspectieven. Ik merk om me heen niet heel erg veel betrokkenheid op deze bijeenkomst. Misschien omdat het te global, te log en te ineffectief is om echt iets te bereiken? Of kun je juist met dit soort overeenkomsten echt iets bereiken.

Zelf weet ik het niet goed. Meer ownership, minder eigen formats en eisen, en meer afstemming is beslist nodig. Maar of je dat zo bereikt? En of dat echt oplevert dat landen / organisaties hun ontwikkeling echt in eigen handen nemen? Ik heb zo m'n twijfels en ben er niet uit.

Geen opmerkingen: