Hudson Taylor

Ik had al wel eerder gelezen over Hudson Taylor, die aan het eind van de 19e eeuw als zendeling naar China ging en erg radicale ideeën had, bijvoorbeeld het boek 'de man die God geloofde'.

Opnieuw ben ik verbaasd over de radicaliteit van zijn ideeën. Als ik dan om me heen zie hoe makkelijk organisaties vandaag van zichzelf zeggen in de voetsporen van Hudson Taylor te gaan of zelfs zijn naam aan hun organisatie koppelen, verbaast me dat nog meer, zeker als de werkwijze van zo'n organisatie op essentiële punten tegenovergesteld is aan die van Hudson Taylor.

De radicaliteit van zijn ideeën komt tot b.v. tot uiting bij de volgende punten:

• Geen geld vragen: hij nam de ideeën van George Müller over. Hij vertrouwde dat God voor middelen zou zorgen en weigerde expliciet om geld te vragen. Zijn voorlichting en advertenties zouden er heel wat anders uitzien dan van de meeste organisaties vandaag.
• Beslissingsbevoegdheid op het veld, en niet van afstand vanuit Europa. Dit kostte weliswaar de nodige struggles. Vervolgens was hijzelf behoorlijk autoritair, maar daardoor behield de organisatie ook haar slagkracht en haar eenheid ook toen er een enorme toestroom aan diverse mensen kwam.
• Radicale aanpassing aan Chinese gewoonten, bijvoorbeeld in haardracht (lange vlecht) en kleding, maar ook op andere issues van contextualisatie. Dat leverde hem de nodige kritiek op van andere zendelingen. Bedenk hierbij dat dit speelt in de hoogtijdagen van het kolonialisme, 'the white man's burden', de absolute superioriteit van het witte ras wat aan de wereld opgelegd moest worden. China was net 'opengelegd' door 'verdragen' met Engeland waardoor China simpelweg gedwongen werd zendelingen binnen te laten.
• Gezonde principes van zelfstandigheid van lokale kerken. Dit punt is meestal gekoppeld aan het vorige: goede contextualisatie en zelfstandige kerken. Ik vraag me af of Hudson Taylor er groot voorstander van zou zijn om allerlei Europese boeken te vertalen en te verschepen naar China.
• Christelijke nederigheid. Na de Boxer-opstand gericht tegen buitenlandse overheersing, waarbij christenen en zendelingen het moesten ontgelden, moest China van de Europese overheden compensatie betalen. De meeste zendingsinstanties accepteerden dat (en investeerden het vervolgens wel weer in het land zelf), maar de China Inland Mission van Hudson Taylor was de enige die het helemaal weigerde te accepteren.