vrijdag, oktober 19, 2007

De oude man en de kinderen

Een verhaaltje:

Er was eens een oude man die elke dag uitgescholden werd door een groep kinderen van een jaar of tien. Nadat de man op een middag opnieuw geluisterd had naar hoe stom, oud, kaal en lelijk hij was, kreeg hij een plan.
De volgende dag zei hij tegen de kinderen dat als ze de volgende dag terug zouden komen om hem uit te schelden, hij ze een euro zou geven. De volgende dag waren ze er nog nog eerder dan anders. Na het schelden hield de man zijn belofte en gaf ze elk een euro. Hij zei dat ze de volgende dag 20 cent zouden krijgen. De kinderen besloten dat ze dat ook goed genoeg vonden en kwamen de volgende dag opnieuw een potje schelden.
"Vanaf nu kan ik jullie elke dag nog maar 1 cent betalen om dit te doen" zei de man. "Eén cent maar?" zeiden de kinderen, "dat doen we dus écht niet".
En ze kwamen nooit meer terug.

Als je in bovenstaand verhaaltje de oude man vervangt door een ontwikkelingswerker of zendingswerker en het schelden door maakt niet uit wat voor relevante activiteit, dan heb je een aardige beschrijving van bepaalde vormen van zendingswerk en ontwikkelingswerk.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hee Wouter,
we lazen je verhaaltje over de oude man en vroegen ons af wat je er precies mee bedoeld. Ben benieuwd!

groetjes Corine en 2 huisgenootjes

Unknown zei

Hoi Corine e.a.,
Leuk dat jullie commenten.
Ik zal het verhaaltje toepassen op wat soms gebeurt bij zendingswerk. Je kunt heel veel andere varianten ook bedenken bij ontwikkelingswerk (helaas):

Er was eens een kerk met vijf evangelisten. Ze waren ijverig en gingen naar allerlei dorpen om het evangelie te brengen. Toen kwam er een zendingswerker. Die zei: 'mooi werk doen jullie, ik heb geld uit Nederland en kan jullie betalen: 100 euro per persoon per maand'. Toen kwamen er nog een paar evangelisten. Die kregen hetzelfde. Toen gingen in dat land de overheidssalarissen omhoog van 80 naar 120 euro per maand. De zendingswerker zei: 'jullie salaris blijft 100 euro, want ik heb niet meer geld.' Er kwamen nog zes andere mensen die evangelist wilden worden. Toen zei de zendingswerker: 'nu krijgen jullie allemaal 80 euro per maand, want ik kan niet altijd alles blijven betalen.' De evangelisten kwamen met z'n allen op bezoek bij de zendingswerker. Ze waren boos, het was niet eerlijk. Ze zouden hun werk wel blijven doen, maar met veel meer tegenzin. En de zendingswerker moest vooral niet denken dat ze nog heel erg hun best bleven doen. De mensen uit de kerkjes kwamen ook naar de zendingswerker. Ze zeiden: 'vroeger was onze evangelist heel ijverig en betrokken, maar nu moppert hij alleen maar en voert niks meer uit.' Toch kwamen er nog zes nieuwe mensen die evangelist wilden worden. 80 euro was tenslotte ook meer dan niks. De zendingswerker was blij. Nog een jaar later, kwam de zendingswerker niet helemaal uit met z'n geld, want er waren nog 3 andere zendingsposten geopend. Dus kregen de evangelisten nog maar 60 euro per maand. Tegelijkertijd ging het overheidssalaris omhoog naar 140 euro per maand. Toen zeiden de evangelisten tegen de zendingswerker: 'je denkt toch zeker niet dat wij voor dit magere loon ons werk doen? vergeet het maar, we kappen ermee'.
En dat was het einde van de evangelisten in die kerk.
-einde verhaaltje-

dus:
begin = mensen doen iets (zonder betaling)
vervolg = mensen worden ervoor betaald
vervolg = betaling wordt iets minder (of wordt niet meer)
einde = mensen weigeren het nog te doen

Anoniem zei

Heej Wouter,

Duidelijk je uitleg. Ik dacht al ongeveer dat je dit bedoelde, maar wist het niet precies. De anderen ook niet. Mooi geschreven trouwens, het verhaaltje, maar de uitleg erbij ook!

groetjes Corine