vrijdag, juli 27, 2007

Overzicht web 2.0

Deze afbeelding staat op de blog web2fordev (die hem weer ergens anders vandaan heeft (klik op plaatje = 8 Mb) en geeft een heel goed en uitgebreid overzicht van alles wat web 2.0 te bieden heeft.
Alle gekke nieuwe internettermen vind je hier terug - en verwijzingen van de verschillende sites die dat gekke nieuwe bieden.
Als je dus een site vindt die 'iets geks nieuws' biedt, kun je hiermee kijken of het soms ook web 2.0 is.

Enige nadeel is dat het wschl nu alweer niet meer up to date is met de laatste ontwikkelingen, en dat het een beetje een Spaanse bias heeft.

woensdag, juli 25, 2007

de middengeneratie

Ik ben momenteel bezig de zendingsbeweging van de 19e eeuw te bestuderen. Wat me opvalt, is dat je heel vaak tegenkomt dat een latere generatie zendingswerkers in een gebied veel paternalistischer en soms racistischer is dan de eerste generatie zendelingen.

Je ziet dat in Melanesië en andere delen van de Pacific, in Korea en andere landen in Azië, in Kenya en andere plaatsen in Afrika.

Eerst is er dan b.v. de visie voor lokaal leiderschap, terwijl dat door latere zendingswerkers 'voorlopig' onmogelijk wordt geacht - en op veel andere manieren.
Soms is er dan een nog weer volgende generatie nodig om tot verzoening te komen (en dat is soms weer het begin van een opwekking, zoals in Korea en in Oost Afrika).

Ik vraag me af wat het mechanisme hierachter is.

dinsdag, juli 17, 2007

Nieuwe baas IMF

De amerikanen leveren de baas van de Wereldbank en Europa levert de baas van het IMF.
Zo luidt de gentlemen's agreement over deze topinstituten van ontwikkelingssamenwerking (overigens is dit absoluut misbruik van het woord OS). Het is nog niet veel anders dan in de koloniale tijd: de West verdeelt de Rest.

Europa heeft zich een week geleden achter DSK, Dominique Straus-Kahn geschaard. Hij was presidentskandidaat binnen de Socialistische Partij in Frankrijk, maar moest het afleggen tegen Royal. Het lijkt dat hij wel aardige stromingen in zich vertegenwoordigt: socialistisch, dus kan hij moeilijk een vrije markt fundamentalist zijn; en daarbinnen een hervormer, die wel meer de liberale kant op wil. Ik heb niet veel over hem doorgelezen, maar dit lijkt mij in eerste instantie niet slecht.

Toch zou ik meer vertrouwen hebben in de kandidaat die Dani Rodrik voorstelt.

ik

Opnieuw heb ik de omschrijving van mezelf in deze blog aangepast. Jezelf kort omschrijven is moeilijk. Wie ben ik, wat wil ik communiceren, en waarom? Over mijn eerste zelfomschrijving was ik eigenlijk vanaf het begin niet tevreden; iets met 'kritisch denkend'. Wat ik ermee bedoelde was dat ik hoop niet met een stroom meegevoerd te worden maar ook zelf denk. Intussen kwam het nogal aanmatigend over. Gelukkig waren er mensen die feedback gaven.

Nu heb ik alleen maar twee haakjes toegevoegd, om de laatste 5 letters van 'ontwikkelingswerk'. Ik was het lang van plan en aarzelde nogal. Weet niet goed waarom ik aarzelde, misschien legt het teveel nadruk op verandering van mijzelf - alsof ik oude vertrouwde dingen zomaar loslaat, of een beetje evolutionistisch - steeds beter?

Toch heb ik de haakjes gezet. Wat me de doorslag gaf, was het stuk in het boek the aid chain, waarin benadrukt wordt dat in ontwikkelingswerk de subjectieve factor meestal vergeten wordt: de reflectie op wie je zelf bent. Dat deed me ook denken aan de nadruk van mensen zoals Brian Myers (Walking with the poor) die zegt dat ontwikkelingswerk altijd wederkerig moet zijn: niet wij ontwikkelen 'de armen', maar in de omgang met de ander, de vele anderen, vindt ontwikkeling plaats (zie b.v. hier).
Oftewel, als de haakjes niet meer geldig zijn, vervalt mijn 'recht' om in ontwikkelswerk te werken.

maandag, juli 09, 2007

Nieuwe studie Nigeria

Het UNRISD heeft een nieuwe studie gepubliceerd over Nigeria, over de ethnische structuur (374 bevolkingsgroepen), ongelijkheid en de publieke sector in dit land.
Met in ieder geval een goede historische analyse van ongelijkheid tussen Zuid en Noord Nigeria. Zie het rapport hier.

Ook goede recente overzichten van allerlei socio-economische variabelen voor de verschillende delen van Nigeria. Blijkt dat ik in de minst arme zone (Zuid-Oost) gezeten heb (zij het daarbinnen wel weer in een relatief iets armer gebied, zeker het rurale gebied).

Jammer dat analyses zelf de oplossing niet kunnen brengen.

zaterdag, juli 07, 2007

Getallen of authenticiteit

Dit boek raadde een collega mij een poosje geleden aan. Het is een roman uit 1941. Toen ik ging zoeken, bleek het opnieuw uitgegeven in 2006. En terecht!

Al tijdens het lezen, wist ik dat dit boek onmiddellijk in mijn top 2 favoriete boeken zou belanden. Het is echt een goed boek - en enorm veelzeggend voor mijn beide liefdes: zending en ontwikkelingswerk.

Het gaat over een RK pater die al tijdens zijn opleiding wat recalcitrant is (b.v. vragen stelt over dogma's). Als priester blijkt hij veel te vrije opvattingen te hebben en niet echt te functioneren, terwijl zijn vroegere jeugdvriend het juist erg goed doet. Tenslotte krijgt hij een positie op het zendingsveld, in China. Een bloeiende zendingspost, de bekeringsstatistieken laten goede voortgang van het werk zien, zo'n 400 zielen.

Als father Chisholm daar aankomt, blijken er alleen nog maar 2 catechisten te zijn die als eerste beginnen over hun achterstallige salarissen. De rest van de mensen is allemaal weer weggelopen. Chisholm geeft aan dat hij helemaal geen geld heeft meegenomen - en daarmee verliest hij ook dit tweetal.

Hij begint dus met niets en weet één ding zeker: hij wil alleen mensen in zijn parochie krijgen die uit eigen overtuiging komen - en niet gelokt zijn door geld, goed of manipulatie.
Heel low-profile doet hij ook e.e.a. op medisch gebied en als hij de zoon van de machtigste man van de omtrek weet te genezen, lijkt er een doorbraak te komen, want de volgende dag staat deze man bij hem op de stoep om christen te worden. Bij doorvragen blijkt dat deze man Chisholm terug wil betalen: Chisholm heeft hem het beste gegeven wat er was: de gezondheid van z'n zoon, en nu wil hij Chisholm het beste geven wat hij kan bedenken: bekering tot het christendom. Maar Chisholm weigert hem, omdat hij niet uit overtuiging deze keuze maakt.

Intussen krijgt Chisholm vanuit het thuisfront veel kritiek: de bekeringsgrafieken blijven achter bij die van de andere stations. Zijn vroegere jeugdvriend is inmiddels de persoon aan wie hij verantwoording af moeten leggen: verantwoording over getallen op output-niveau: 'bekeerlingen in de kerk'. Chisholm richt zich echter op resultaten op impact niveau: authentieke overtuiging van mensen. En tussen deze spanning spelen zich de 35 jaar van Chisholm in China af, spanning ook als er nieuwe helpers komen. Chisholm zelf worstelt ook met een gevoel van falen enerzijds en het verlangen naar autenticiteit anderzijds.

Als Chisholm oud geworden is, wordt hij teruggeroepen naar huis, verplicht emeritaat; de resultaten zijn al te veel tegengevallen, er zijn nog slechts 500 mensen (maar wel mensen die allen uit vrije overtuiging gekomen zijn). De avond voordat Chisholm weggaat, komt Mr Pao, de machtige man wiens zoon Chisholm vroeger genezen had, naar hem toe. Hij wil christen worden. Uit overtuiging. "Je hebt me met je voorbeeld overwonnen (...) jouw God moet ook de mijne zijn (...) en als je morgen weggaat, wil ik je weerzien in de tuin onze meester."

Zijn jonge opvolgers zijn klaar om verder te gaan met zijn werk. Grootse plannen, te beginnen met "20 goedbetaalde catechisten, en een rijstkeuken tegenover de zendingscompound van de methodisten". De bekeringsgrafieken zullen omhoogschieten.

Output of impact? Getallen of authenticiteit?
Om dit punt scharniert veel zendingswerk en veel ontwikkelingswerk.

Een oude aarde?

In het RD stonden de afgelopen dagen wat artikelen over creationisme en de oudheid van de aarde: hier, hier en hier. In het eerste artikel wordt gepleit voor bescheidenheid van creationisme, het tweede artikel geeft vanuit de kerkgeschiedenis aan dat bijbels geloof een oude aarde (dus ouder dan 6000 jaar) niet uitsluit en het derde artikel gelooft juist weer wel dat de aarde niet ouder kan zijn dan 6000 jaar.


Hieronder wat reflecties hierover.


Het lijkt erop dat het debat over evolutie of creationisme steeds meer Amerikaanse trekjes gaat krijgen. De felheid waarmee dit debat in Amerika al jarenlang ook tussen christenen onderling gevoerd wordt, zal ons hopelijk bespaard blijven. Het is daarom terecht dat dr van den Belt duidelijk maakt dat historisch gezien bijbelgetrouw zijn niet persé geloof in een 6000 jaar oude aarde inhoudt.
Het geloof dat de aarde slechts 6000 jaar oud is en dat de aarde in 6 dagen van 24 uur geschapen zijn beide relatief recent geformuleerd. Warfield en Hodge waren ook niet de enigen die geloofden in een oude aarde. De kerkvaders Justinus Martyr (ca 100-165), Irenaeus (ca. 130-200) en Hippolytus (ca 170-236) dachten dat de scheppingsdagen elk 1000 jaar lang waren, en andere kerkvaders uit de derde eeuw deelden die visie; Clemens van Alexandrië en Origenes geloofden dat de scheppingsdagen niet letterlijk waren. Origenes' argument dat dat bij de eerste drie scheppingsdagen ook helemaal niet kon omdat de tijdsaanduidingen van een etmaal er nog niet waren, wordt overigens ook door Aalders in de korte verklaring gebruikt. Augustinus geloofde dat de dagen in Genesis in ieder geval anders waren dan onze dagen. Zelfs Ambrosius die soms wordt aangehaald als proponent van de opvatting dat de scheppingsdagen 6 x 24 uur duurden, laat ruimte open voor langere dagen, omdat het Hebreeuwse woord yom, dag, ook gebruikt wordt voor langere perioden (b.v. Gen 2:4. Joz. 24:7). Het argument dat de Bijbel duidelijk is dat de eerste scheppingsdag een dag is en dus een etmaal van 24 uur, vervalt hiermee. Overigens is het ook de vraag hoe op de zesde dag van 24 uur eerst de dieren en Adam geschapen werden, dat hij vervolgens de opdracht van God ontvangt, in de hof werkt, alle dieren een naam geeft (gebaseerd op kennis over deze dieren), ontdekt dat hij iets mist, Eva nog steeds op dezelfde dag gemaakt wordt en zij ook samen instructies krijgen.
Het geloof dat de aarde pas 6000 jaar oud is, is zelfs behoorlijk recent. In 1642 berekende Lightfood voor het eerst de scheppingsdag voor het heelal, namelijk op 17 september 3928 BC. Bischop Ussher corrigeerde hem acht jaar later en stelde de schepping op 3 oktober 4004 BC. Lightfood gaf zich niet helemaal gewonnen en berekende opnieuw het scheppingsmoment en stelde dat Adam op 23 oktober 4004 BC om 9.00 uur 's morgens geschapen was. Deze visie werd breed geaccepteerd.

In de 19e eeuw, toen de wetenschap stelde dat de aarde vele malen ouder was dan 6000 jaar, kwam de Britse christen-wetenschapper Gosse met het voorstel dat God de aarde met schijnbare ouderdom geschapen zou hebben. Dit zou betekenen dat God bewust mensen op een verkeerd spoor zou zetten en dat het 'boek der natuur' en het 'boek der Schrift' echt een andere taal zouden spreken. Later werd dit argument erg gepopulariseerd door creationistische wetenschappers van de Creation Research Society, het Creation-Science Research Center, het Institute for Creation Research en de Bible-Science Association in Amerika. Zoals Jos Quist op 2 juli ook stelde, is veel van dit creationitisch onderzoek disputabel en niet altijd onterecht gelabeled als vooringenomen en onwetenschappelijk.

De vraag die veel belangrijker is, is of het de waarheid is dat onze God dit alles geschapen heeft, zoals aangegeven staat in Genesis. En over het antwoord op die vraag zijn alle bijbelgetrouwe christenen het eens. God wordt niet minder machtig als de aarde miljoenen jaren oud is en ook niet als het proces van evolutie mede een rol gespeeld heeft bij de schepping. Overigens geloven creationisten die leren dat alle dierlijk leven van de aarde verdween tijdens de zondvloed (ook in door mensen onbewoonde gebieden) en dat alle huidige diersoorten dus ontstaan zijn uit de dieren in Noach's ark, nog veel meer in het proces van evolutie, en dat proces van evolutie is dan veel sneller verlopen dan de meeste Darwinisten geloven.

Het is goed daarbij te bedenken dat atheïstische evolutionisten veel moeilijkere vragen te beantwoorden hebben dan christenen. Niet voor niets wilde Einstein lange tijd de consequentie van zijn theorieën, namelijk dat het heelal een begin zou hebben, niet aanvaarden. De bekende amerikaanse niet christelijke astronoom Robert Jastrow beschrijft in zijn boek 'God and the astronomers' de wetenschappelijke zoektocht naar de oorsprong van het heelal en eindigt dan met: '[de wetenschapper] is over de bergketens van onwetendheid heengeklommen, hij beklimt bijna de hoogste bergtop, en als hij daar eindelijk overheen kan kijken, wordt hij daar begroet door de theologen die daar al eeuwen bleken te zitten' (vert. WR).
Kortom, laten we in de gereformeerde gezindte elkaar niet de 6x24 maat gaan nemen, maar belijden dat God de hemel en de aarde geschapen heeft.