de middengeneratie

Ik ben momenteel bezig de zendingsbeweging van de 19e eeuw te bestuderen. Wat me opvalt, is dat je heel vaak tegenkomt dat een latere generatie zendingswerkers in een gebied veel paternalistischer en soms racistischer is dan de eerste generatie zendelingen.

Je ziet dat in Melanesië en andere delen van de Pacific, in Korea en andere landen in Azië, in Kenya en andere plaatsen in Afrika.

Eerst is er dan b.v. de visie voor lokaal leiderschap, terwijl dat door latere zendingswerkers 'voorlopig' onmogelijk wordt geacht - en op veel andere manieren.
Soms is er dan een nog weer volgende generatie nodig om tot verzoening te komen (en dat is soms weer het begin van een opwekking, zoals in Korea en in Oost Afrika).

Ik vraag me af wat het mechanisme hierachter is.