Medische zending

Net een hele les over 'medisch zendingswerk' achter de rug: de historische motor achter veel gezondheidszorg in niet-Westerse landen. Tot in de '70 er jaren was soms bijna de helft van alle medische voorzieningen in een land in handen van christelijke organisaties.
Heel kort is de geschiedenis als volgt:

1. Zendingswerkers doen ook informele medische kennis op om in hun omgeving allereerste medische zorg te kunnen verlenen (met uitzonderingen die een echte medische opleiding hadden zoals David Livingstone).
2. Medisch zendingswerk professionaliseert en breidt uit (vanaf 2e helft 19e eeuw). Naduk op goede opleiding, ontwikkeling van ziekenhuizen, etc. Motivaties: a) gehoorzaamheid bijbelse opdracht, b) humanitaire overwegingen, c) zorg voor eigen zendingswerkers waaronder ook hoge sterfte was, d) als 'deuropener' voor overig zendingswerk.
3. Doorontwikkeling naar medische opleidingen en meer geavanceerde ziekenhuizen.
4. Verschuiving naar Primary Health Care van '80er jaren. Eigenlijk sluit dat dus weer gedeeltelijk aan bij fase 1. Voor ziekenhuizen wordt meer en meer aansluiting gezocht bij overheden.

Een suggestie uit een toonaangevend document uit 1894 (Dowkontt, murdered millions) leek erg actueel: laat medisch zendingswerk zich niet alleen richten op de allerarmsten, maar vooral ook op de rijkeren, die realistische fees kunnen betalen: daarmee kan dit werk zich voor een groot deel bedruipen. 114 jaar later spelen soms dezelfde discussies.

Nog een aardig punt wat ik me niet eerder zo gerealiseerd had: medisch zendingswerk heeft een grote rol gespeeld bij de declericalisatie van zendingswerk: minder in handen van officiele ambtsdragers.