Postmodernisme
Net een aardig stukje uit 2004 gelezen in Review and Expositor, met een leuke karakterisering van postmodernisme. Het gaat hier niet zozeer om goed of fout. De auteur (H.L. Poe) laat bij elk punt wel zien welke uitdagingen dit geeft aan het christelijk geloof
Deze karakterisering van postmodernisme is:
- Focus op persoonlijke
- Relaties zijn belangrijk
- Pluralistisch
- Holistisch - geen acceptatie meer van kunstmatige segregatie en overspecialisatie
- Politiek vervreemd
- Verwerping van autoriteit (maar niet van echtheid)
- Verwerping van ideologieen
- Filosofisch verward
- Verwerping van empiricisme als waarheidsbron
- Verwerping van rationaliteit als waarheidsbron
- Theologisch onwetend (geen vijand van christelijk geloof zoals moderniteit, want weet er te weinig van)
- Relativiteit van waarden
- Acceptatie van het spirituele
Zelf zie ik behoorlijk de beperkingen van her logisch-positivisme, zeker in de sociale wetenschappen. Bij evaluaties is 'praktisch postmodernisme' voor mij absoluut bruikbaar en ik kan veel met het sociaal constructivisme. Maar dat betekent niet dat ik alle filosofische grondslagen van het postmodernisme helemaal aanvaardt (dat er geen objectieve feiten en geen absolute waarheid is). Ik neig naar een soort boedelscheiding of toepassing op verschillende niveaus, maar zou daar veel meer over na moeten denken om dat goed te kunnen verwoorden.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten